Καλοκαιρινά παπά με τον Μπομπ!

Χάρη στους καλούς μας φίλους τους χίπστερς, επανήλθαν σε αυθονία αυτά τα ωραία πάνινα παπουτσάκια με τα κορδονάκια, αυτά τα καλοκαιρινά που εγώ τα φοράω όλο το χρόνο. Δυο πράγματα μου έρχονται στο μυαλό με αυτά τα παπουτσάκια, τζιν και ριγέ μπλουζάκι και το Stand by Me που τώρα που το σκέφτομαι μπορεί να είναι κι ένα πράγμα.

Στο θέμα μας τώρα. Πήρα παπουτσάκια τέτοια λευκά τσίπικα να πειραματιστώ με την κατάστασή τους. 
Είχα δει στο ίντεργουεμπ ότι μπορείς λέει να κάνεις και ντεκουπάζ σε αυτά, πράγμα το οποίο δεν πίστεψα αλλά ήθελα πολύ να πιστέψω γιατί μου αρέσει ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ να κολλάω πράγματα σε πράγματα. Γιατί να σου πω κάτι, στο μπαλαρινάκι σχεδόν το καταλαβαίνω γιατί είναι λείο ρε παιδάκι μου και λογικό (τελοσπάντων) να του κολλάς χαρτιά και με κάποιο μαγικό τρόπο αυτά να κάθονται εκεί. Το πανί όμως?

Λοιπόν πήρα διάφορα χρώματα χαρτιά από αυτά που είναι πολύ λεπτά για να τυλίγεις τύπου γυαλικά και τέτοια.

Στο αριστερό παπουτσάκι έκοψα διάφορα randomωειδή τετραγωνάκια από το πράσινο χαρτί και άρχισα να τα κολλάω απ εδώ και απ εκεί. Κοίτα να δεις σκέφτηκα, ωραίο βγαίνει! Από αυτό το σημείο της δημιουργίας δεν υπάρχουν φωτό γιατί πραγματικά σκεφτόμουν αυτό και τίποτα άλλο. 

Ένα πράγμα που συνέβαινε βέβαια είναι ότι η κόλλα μου άρχισε να γίνεται πράσινη αλλά πλάκα είχε, εμένα δε με πείραζε και γενικά το εφφέ που έβγαινε ήταν σαν αυτά τα σαπούνια τα χειροποίητα που έχουν κάτι τετραγωνάκια μέσα?? Αυτό. Έτσι ήταν και το πατούμενο! Μετά πήρα αυτά τα φανταστικοϋπέροχα μπομποχαρτιά περιτυλίγματος,

έκοψα από το κίτρινο διάφορους Μπομπ και Μπομπ με Πάτρικ και Μπομπ με Γκάρυ και άρχισα με ταυτόχρονο θαυμασμό και απορία του τύπου κοίτα τί κάνω (λες κι έφτιαχνα τον Κολοσσό της Ρόδου) να τους κολλάω σε διάφορα σημεία. Το δύσκολο σε αυτή τη φάση είναι εκεί που αρχίζει η σόλα και πρέπει να κόψεις μερικούς Μπόμπ για να φαίνεται ότι αυτό που κάνεις το ήθελες και το χεις σκεφτεί και προγραμματίσει πολύ σοβαρά, και οι ραφές και γενικά όλο το παπουτσάκι είναι σχετικά μικρό για να μεγαλουργήσεις όπως φανταζόσουν στην αρχή. Για να μην αναφέρουμε το γεγονός ότι δεν πιστέυεις καθόλου πως αυτό που κάνεις δουλεύει.

Ένιγουέηζ, κολλημένοι φαινόντουσαν οι Μπομπ, πλάκα είχε και το παπουτσάκι, το άφησα πιο κει και πήρα το δεξί.

Εκεί με μεγαλύτερη έμπνευση πήρα κι έκοψα πορτοκαλιά και μπλέ χαρτάκια αλλά τελείως ό,τι να ναι και τρίγωνα και ρομβάκια και χαζά και απ όλα.

Το ίδιο σαπουνοεφφέ και πάλι αλλά αυτή τη φορά μέχρι κι εγώ το πίστευα και κυρίως το ήθελα αυτό που έκανα. Το feeling εκείνη την ώρα ήταν μα τί ωραία που το κάνω αυτό, χαμός θα γίνει. 

Μετά πήρα κι αλλους μερικούς Μπομπ και τους έβαλα από τη μέσα πλευρά του παπουτσιού, δηλαδή από αυτήν που βλέπει το άλλο παπούτσι κι όχι τον έξω κόσμο για να δείξω πόσο πραγματικά επίτηδες έγινε όλο αυτό.

Μετά πήρα το σεσουάρ (πόσο πιο ωραία λέξη από το πιστολάκι) και άρχισα με μανία να στεγνώνω τα παπά για να δω τί βγήκε!

Ε, άρχισαν να ξεκολλάνε κάτι Μπομπ και λέω σκατά. Και μετά λέω ΟΧΙ, ξανακόλλα τους! Και αυτό έκανα και μετά έκανα υπομονή μέχρι σήμερα το πρωί να στεγνώσουν μόνα τους γιατί κανονικά έτσι πρέπει λέει. 

Ας αφήσουμε την εικόνα να μιλήσει από μόνη της φίλες, φίλοι λέω εγώ και να θαυμάσουμε αυτήν την τέχνη που συνέβη εδώ στην όμορφη εξοχή ένα ηλιόλουστο Σαββατιάτικο απόγευμα...

Αυτάααααααα... Πραγματικά δεν γνωρίζω τί θα γίνει με αυτά τα παπουτσάκια και τους Μπομπ τους αλλά ελπίζω πως οι Μπομπ θα μείνουν στη θέση τους και θα περάσουμε έναν γαμάτο καλοκαίρη όλοι μαζί! (Όπως και να χει αν οι Μπομπ αρχίζουν και φεύγουν θα υπάρξει update γιατί η ενημέρωση είναι πολύ βασική για τον άνθρωπο.)