Τρίτη 9 Ιουνίου 2015

Πρωινή γυμναστική

Χθες λοιπόν που κυκλοφορούσα στα μετρά για να πάω στη δουλειά που κάνει τους άντρες, εκεί που συναντιούνται οι δύο κυλιόμενες γι' Ανθούπολη που πας από το Σύνταγμα που χεις κατέβει για ν' αλλάξεις (σίγουρα κάποιος απ' αυτούς που θα το διαβάσει αυτό θα καταλάβει τί εννοώ), να σου και στη μέση εκεί μια κυρία κι ένας κύριος. 

Αρχικά η κυρία σπρώχνει τον κύριο και σκέφτομαι μάλλον θα ναι φιλική τύπου Μενεγάκη που αν δε σε σπρώξει φίλο δε σ' έχει. Αλλά μετά αυτός τη σπρώχνει πίσω και μετά αυτή του φέρνει μια σακούλα δεμένη σουπερ μαρκετ που κρατούσε στο κεφάλι και του φωνάζει και απλώνει κι αυτός τα χέεεεερια του...

Και εννοείται πως απλά πιο γρήγορα δεν έχω ξαναματανέβει αυτές τις σκάλες και όχι, να βγάλουν τα μάτια τους, δεν θέλω να μαι κει, δεν θέλω να δω, δεν θέλω να επέμβω, δεν θέλω απλά. Αρνούμαι. Όχι όχι όχι.


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου